Tarangire National Park
Door: Mariette en Theo
Blijf op de hoogte en volg Theo
20 Februari 2011 | Tanzania, Dodoma
Na de krater gaan we op weg voor alweer ons laatste safari etappe, naar Tarangire. Kort voor de park ingang komen we door een paarkleine landbouwdorpjes, met hun typische Boma: een groep hutten binnen een meestal omheide cirkel, waarin een familiegroep samen leeft.
We bezoeken zo’n Boma, waarin Baboe ( de zittende oude man op de foto) samen leeft met zijn 5 vrouwen en nog wat overige onduidelijke aanhang, en natuurlijk veel kinderen. We werden getrakteerd op zang en dans door de vrouwen, waarop Mariëtte min of meer spontaan meedeed.
We hebben een deel van de door ons eeuwen geleden gedropte kraaltjes teruggekocht, ze werden ons in de vorm van armbanden en zo aangeboden.
Tarangire is een park waar in het droge deel van het jaar veel dieren samenkomen, omdat de rivier dan een van de weinige is die niet droog valt. Dus in dit minder droge deel komen we, verwend als we inmiddels zijn, minder dieren tegen. Wel direct een klein groepje olifanten, wat dikdiks (dat miniatuur hertje van de bijgevoegde foto), impala’s en overig standaard spul. Met als slagroom op de taart volop steekvliegen: wanneer we de volgende dag op gamedrive gaan is dat deze keer in lange broek, met schoenen en sokken. Dat helpt deels, alhoewel ze ook af en toe door kleding heen blijken te prikken.
Een en ander wordt volledig gecompenseerd door het mooiste tented camp als overnachtingsplaats tot nu toe. De tenten zijn wel min of meer gelijk - een harde stenen/houten vloer met daarop een tent, en daaraan vast een stenen was/douche toilet kamer, maar het uitzicht is onbetaalbaar: we zitten op een ca 50 meter hoge heuvel langs de rivier, met pal voor ons een graslandschap met wat bomen, waarin op elk moment van de dag olifanten, impala’s en ander soorten te zien zijn. Met zo’n uitzicht hoef je eigenlijk niet meer op gamedrive: gewoon van af het terras, met campari soda en verrekijker aan de slag. Kan een beetje mens na 8 vermoeiende safari dagen best waarderen.
Maar toch dus nog een gamedrive, en maar goed ook. Na een rustig begin, met wat klein spul (mongoose, rock hyrax, jakhals, lizard, luipaard, schildpad en zo), zien een familie olifanten. We stoppen, en gaan kijken. We zien achter deze familie nog zo’n zelfde groep. En links achter hun weer een. Rechts achter ons komen nog een stuk of drie groepen gestaag op ons af lopen.
Afijn, we spenderen een paar uur tussen een groep olifanten van zo’n 150 – 200 stuks. De bijgevoegde foto geeft een stukje van de groep weer, die dan voor ons de weg oversteekt. Achter ons doet een nog groter groep dat even later. Nadat er een paar pal voor onze neus in bad zijn gegaan besluiten we dat dit een mooie finale is van onze 10 dagen safari, en gaan we huiswaarts voor een lunch met uitzicht , en een vrije middag met wat luieren.
De volgende ochtend gaan we op pad naar het vliegveld, om te vertrekken naar Zanzibar ( waar we nu eigenlijk al 2 dagen zitten).
Leuk is dat blijkt dat de safari toch nog niet over is. Op de ruim 5 km naar de uitgang van het park, komen we weer diverse fraaie exemplaren tegen, waaronder al heel snel, op zo’n 700 meter van de tent waar we heerlijk geslapen hebben een stel leeuwen. En inderdaad, het tented camp is niet omheind.
Groeten van af een warm Zanzibar, vanwaar ook nog weer een reisverslagje volgt.
Mariëtte en Theo
We bezoeken zo’n Boma, waarin Baboe ( de zittende oude man op de foto) samen leeft met zijn 5 vrouwen en nog wat overige onduidelijke aanhang, en natuurlijk veel kinderen. We werden getrakteerd op zang en dans door de vrouwen, waarop Mariëtte min of meer spontaan meedeed.
We hebben een deel van de door ons eeuwen geleden gedropte kraaltjes teruggekocht, ze werden ons in de vorm van armbanden en zo aangeboden.
Tarangire is een park waar in het droge deel van het jaar veel dieren samenkomen, omdat de rivier dan een van de weinige is die niet droog valt. Dus in dit minder droge deel komen we, verwend als we inmiddels zijn, minder dieren tegen. Wel direct een klein groepje olifanten, wat dikdiks (dat miniatuur hertje van de bijgevoegde foto), impala’s en overig standaard spul. Met als slagroom op de taart volop steekvliegen: wanneer we de volgende dag op gamedrive gaan is dat deze keer in lange broek, met schoenen en sokken. Dat helpt deels, alhoewel ze ook af en toe door kleding heen blijken te prikken.
Een en ander wordt volledig gecompenseerd door het mooiste tented camp als overnachtingsplaats tot nu toe. De tenten zijn wel min of meer gelijk - een harde stenen/houten vloer met daarop een tent, en daaraan vast een stenen was/douche toilet kamer, maar het uitzicht is onbetaalbaar: we zitten op een ca 50 meter hoge heuvel langs de rivier, met pal voor ons een graslandschap met wat bomen, waarin op elk moment van de dag olifanten, impala’s en ander soorten te zien zijn. Met zo’n uitzicht hoef je eigenlijk niet meer op gamedrive: gewoon van af het terras, met campari soda en verrekijker aan de slag. Kan een beetje mens na 8 vermoeiende safari dagen best waarderen.
Maar toch dus nog een gamedrive, en maar goed ook. Na een rustig begin, met wat klein spul (mongoose, rock hyrax, jakhals, lizard, luipaard, schildpad en zo), zien een familie olifanten. We stoppen, en gaan kijken. We zien achter deze familie nog zo’n zelfde groep. En links achter hun weer een. Rechts achter ons komen nog een stuk of drie groepen gestaag op ons af lopen.
Afijn, we spenderen een paar uur tussen een groep olifanten van zo’n 150 – 200 stuks. De bijgevoegde foto geeft een stukje van de groep weer, die dan voor ons de weg oversteekt. Achter ons doet een nog groter groep dat even later. Nadat er een paar pal voor onze neus in bad zijn gegaan besluiten we dat dit een mooie finale is van onze 10 dagen safari, en gaan we huiswaarts voor een lunch met uitzicht , en een vrije middag met wat luieren.
De volgende ochtend gaan we op pad naar het vliegveld, om te vertrekken naar Zanzibar ( waar we nu eigenlijk al 2 dagen zitten).
Leuk is dat blijkt dat de safari toch nog niet over is. Op de ruim 5 km naar de uitgang van het park, komen we weer diverse fraaie exemplaren tegen, waaronder al heel snel, op zo’n 700 meter van de tent waar we heerlijk geslapen hebben een stel leeuwen. En inderdaad, het tented camp is niet omheind.
Groeten van af een warm Zanzibar, vanwaar ook nog weer een reisverslagje volgt.
Mariëtte en Theo
-
20 Februari 2011 - 16:52
Hanny:
TJEEE,
ongeloveloos!
Dat komt vast omdat ik al in bad geweest ben. Ik ben benieuwd naar jullie verhalen ook!
geniet er nog even van!
groetjes Hanny -
21 Februari 2011 - 07:32
Arnout:
Bedankt voor de mooie verhalen en foto's, hoe onthou je al die details om er elke keer weer zo'n mooi lanf verhaal van te maken. -
21 Februari 2011 - 18:40
Bets & Bart:
Grote dierentuin daar, jullie zitten toch niet stiekem in Artis of Blijdorp. alle gekheid op 'n stokje, complimenten voor de prachtige foto's. geniet nog even 'n paar dagen!Hgr Bets & Bart -
21 Februari 2011 - 20:27
Tineke:
Prachtig al die foto's. Geniet nu maar lekker van Zanzibar, da's een andere fotocategorie, maar voor onze beeldvorming willen we daar ook nare foto's van ;-)
Groeten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
