Aankomst in Canada
Blijf op de hoogte en volg Theo
07 September 2015 | Canada, St. John's
Gisterochtend kwamen we 's ochtends aan op het vliegveld bij St. Johns, op Newfoundland, een eiland ruim drie keer zo groot als Nederland, voor de oostkust van Canada.
Op het vliegveld stond ons autootje, zie foto, klaar. We zijn er eerst St. John zelf mee gaan verkennen. Dat is de hoofdstad van dit eiland, met zo'n 160.000 inwoners, ongeveer een derde van het totaal aantal inwoners van Newfoundland. Het ligt aan een natuurlijke haven: een ruime baai, die door een smalle doorgang met de Atlantische Oceaan is verbonden.
Na de lunch reden we naar Bulls Bay, waar we voor de volgende dag een walvistocht wilden gaan boeken. Het weer was alleen zo mooi, dat we maar direct zijn varen. En dat was een goede keuze. Hoewel het walvisseizoen eigenlijk al zowat voorbij is, was er toch nog een Minke whale, een dwergvinvis, speciaal voor ons achtergebleven. Hij of zij zwom een tijdje met de boot mee, waarbij ie om de paar minuten aan de oppervlakte kwam. Prachtig, de eerste dag gelijk raak.
Na die ontmoeting gingen we door naar het Witless Bay Reserve, een reservaat waar zo'n half miljoen papegaaiduikers nestelen in het broedseizoen. Ook dat seizoen was voorbij, maar er waren toch nog vele duizenden aanwezig, evenals een aantal van hun vijanden, een zwartrugmeeuw en wat bold eagles (kale adelaars?).
De slechts 15-20 cm grote papegaaiduikers leven hier van de caplin, in goed Nederlands de Lodde, een kleine, sprotachtige vis. Die duikt hij op tot dieptes van ca. zestig meter, liefst per dozijn. Op bijgaande foto zie je dat hij er al aardig wat heeft gevangen, toch duikt hij nog een keer voor meer.
Daarna bleek onze geboekte accommodatie, een cabin in een klein vissersdorp, niet beschikbaar. Dat leverde een zoektocht naar een hotel op, met als uitkomst een hotel in St. Johns, waar we begonnen waren. Na het eten was de kaars op, en vlogen we ons bed in.
Vandaag hebben we een rondrit gemaakt om het zuidelijk deel van het schiereiland, de Irish Loop genaamd. Een toch van enkele honderden kilometers, met een afwisselend landschap, maar vooral veel water. Niet alleen de oceaan, maar ook honderden meertjes, soms enige honderden vierkante meters groot, maar soms ook enkele vierkante kilometers.
Die meren bevinden zich vaak in behoorlijk kaal landschap voorzien van veel lage struiken, maar soms ook weer in uitgestrekte naaldbossen, met veelal lage naaldbomen. Het zuidelijkste deel was mysterieus te noemen: kaal landschap, zonder struiken of bomen, waar grote mistflarden overheen jagen.
Kortom, een prachtige trip, die we vanavond met een goed maal hebben afgerond.
Morgen gaan we verder het eiland op, naar een bed and breakfast op een smal schiereiland, dat uitsteekt in een fjord, vanaf een veel groter schiereiland. We zijn benieuwd.
Op het vliegveld stond ons autootje, zie foto, klaar. We zijn er eerst St. John zelf mee gaan verkennen. Dat is de hoofdstad van dit eiland, met zo'n 160.000 inwoners, ongeveer een derde van het totaal aantal inwoners van Newfoundland. Het ligt aan een natuurlijke haven: een ruime baai, die door een smalle doorgang met de Atlantische Oceaan is verbonden.
Na de lunch reden we naar Bulls Bay, waar we voor de volgende dag een walvistocht wilden gaan boeken. Het weer was alleen zo mooi, dat we maar direct zijn varen. En dat was een goede keuze. Hoewel het walvisseizoen eigenlijk al zowat voorbij is, was er toch nog een Minke whale, een dwergvinvis, speciaal voor ons achtergebleven. Hij of zij zwom een tijdje met de boot mee, waarbij ie om de paar minuten aan de oppervlakte kwam. Prachtig, de eerste dag gelijk raak.
Na die ontmoeting gingen we door naar het Witless Bay Reserve, een reservaat waar zo'n half miljoen papegaaiduikers nestelen in het broedseizoen. Ook dat seizoen was voorbij, maar er waren toch nog vele duizenden aanwezig, evenals een aantal van hun vijanden, een zwartrugmeeuw en wat bold eagles (kale adelaars?).
De slechts 15-20 cm grote papegaaiduikers leven hier van de caplin, in goed Nederlands de Lodde, een kleine, sprotachtige vis. Die duikt hij op tot dieptes van ca. zestig meter, liefst per dozijn. Op bijgaande foto zie je dat hij er al aardig wat heeft gevangen, toch duikt hij nog een keer voor meer.
Daarna bleek onze geboekte accommodatie, een cabin in een klein vissersdorp, niet beschikbaar. Dat leverde een zoektocht naar een hotel op, met als uitkomst een hotel in St. Johns, waar we begonnen waren. Na het eten was de kaars op, en vlogen we ons bed in.
Vandaag hebben we een rondrit gemaakt om het zuidelijk deel van het schiereiland, de Irish Loop genaamd. Een toch van enkele honderden kilometers, met een afwisselend landschap, maar vooral veel water. Niet alleen de oceaan, maar ook honderden meertjes, soms enige honderden vierkante meters groot, maar soms ook enkele vierkante kilometers.
Die meren bevinden zich vaak in behoorlijk kaal landschap voorzien van veel lage struiken, maar soms ook weer in uitgestrekte naaldbossen, met veelal lage naaldbomen. Het zuidelijkste deel was mysterieus te noemen: kaal landschap, zonder struiken of bomen, waar grote mistflarden overheen jagen.
Kortom, een prachtige trip, die we vanavond met een goed maal hebben afgerond.
Morgen gaan we verder het eiland op, naar een bed and breakfast op een smal schiereiland, dat uitsteekt in een fjord, vanaf een veel groter schiereiland. We zijn benieuwd.
-
08 September 2015 - 17:55
Ellen:
Hoi Theo en Mariette, heel leuk om jullie reisverslag weer te lezen. Heel veel plezier nog!
Liefs van Bob, Lara en mij! -
08 September 2015 - 20:43
Rob:
ha luitjes,
leuk om de verhalen te lezen. Lekker patserautootje. Ik neem aan dat je wel passende zonnebrillen draagt?!
Bald eagle is natuurlijk de Amerikaanse zeearend, de nationale vogel van de VS!!
Heel veel plezier daar en maak nog eens wat foto's van mooie vogeltjes, Rob -
08 September 2015 - 21:35
Jan En An:
Hoi Theo en Mariëtte,
Leuk om jullie te volgen dus laat ons maar meegenieten.
Heb een fijne vakantie.
Groet jan en an. -
09 September 2015 - 15:33
Henk :
Als je een punt 50 op het dak van die auto zet kun je hem ook als tank gebruiken ter verdediging tegen de Russen mochten die daar binnenvallen.
Lijkt mij fantastische natuur. Ik hoop dat jullie er met volle teugen van kunnen genieten.
Goeie trip verder. -
11 September 2015 - 10:43
Bets & Bart:
Hoi vakantie(gangsters) tussen ( ) lees in het Amerikaans , met zo'n auto moet het wel lukken dacht ik zo, heel veel plezier en geniet ervan! doen wij dan ook.
Hgr Bets & Bart
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
