Lazy Lhasa

We brengen onze dagen in Lhasa door met een aantal culturele uitstapjes, maar ook met gepaste luiheid - op (dak)terrasjes, in restaurants, en zoals nu in het Internetcafé. De afgelopen 3 dagen verliepen als volgt:

7 juni
's Ochtends brengen we een bezoek aan het even buiten Lhasa gelegen klooster Drepung. Het bijzondere van dit klooster is dat het ooit een van 's werelds grootste kloosters is geweest, maar in de loop der eeuwen enige terugslag heeft gekend.
Nu merken we dat het klooster dicht bij Lhasa ligt: bij aankomst staan er zo'n 10 bussen op de parkeerplaats. Ook hier weer veel pelgrims te zien, die allemaal op voor ons ongekende schaal offeren: bij elk boeddha beeld, bij elke kapel, bij elke versleten steen liggen stapels bankbiljetten. Wat juist bij dit klooster opvalt is de doolhof structuur van straatjes en steegjes via welke je de tientallen gebouwen kan bereiken. Verdwalen is hier geen kunst.
Op de terugweg brengen we bezoek aan Norbulingka, het park waarin zich de zomerpaleizen van een flink aantal Dalai Lama's bevindt, inclusief de huidige (die al meer dan 45 jaar niet meer in Tibet is geweest). Voor het eerst noteren we een flinke tegenvaller: het park blijkt de entree niet waard te zijn. Maar ja, we zijn Nederlanders, dus we lopen toch het hele, vrij grote park door, met als hoogtepunt een paar fraaie vogels, die overigens geen onderdeel uit maken van de inventaris. Slechts 2 paleizen zijn open, en verdienen de naam paleis eigenlijk niet. Juist als we het zowat opgeven, blijkt er toch nog een lichtpuntje: het zomerpaleis van de huidige Dalai Lama. Leuke vijver met flinke koi karpers, wat schildpadden en wat eend- en gansachtigen, en verder veel bloemen.

8 juni
Vanmiddag gaan we naar het project Braille zonder grenzen: hier vinden ruim 30 blinde c.q. slechtziende kinderen onderdak en onderwijs, en worden begeleid naar een zelfstandig bestaan. Voor dit project werden blinden, en blinde kinderen vooral genegeerd, en hadden geen leven. Sinds een aantal jaren wordt aan blinden via dit project een kans geboden, en met succes.
Het is indrukwekkend om te zien hoeveel er bereikt kan worden met zo weinig middelen, maar wel veel inzet, volharding en enthousiasme.
Voor meer gedetailleerde informatie zie hun website www.braillewithoutborders.org. Ze kunnen altijd nog (kleine en grote) sponsors gebruiken, wij hebben hier gezien dat het geld goed besteed is en wordt. Belangstellenden kunnen via de website meer contactgegevens krijgen.

9 juni
Een subgroepje heeft een zeer actief dagprogramma - Eddy en Theo gaan naar het klooster van Ganden, niet zo zeer om het klooster te bezoeken als wel om de hoge kora te lopen. Het klooster ligt op 4500 m hoogte, de hoge kora brengt je naar de top van de berg via een steile helling, naar ruim 4700 meter hoogte. Ondanks het feit dat we goed geacclimatiseerd zijn, betekent dit regelmatig stoppen om weer even op adem te komen.
We worden beloond met fantastische uitzichten - we zien tientallen kilometers ver uit over het dal / de hoogvlakte waarin Lhasa ligt, en over diverse daar op uitkomende zijtakken. We zien hoe de rivier kronkelt door het landschap, en hoe de irrigatiekanalen die daaruit voorkomen zich verspreiden t.b.v. voor Tibetaanse begrippen grootschalige landbouw.

Inmiddels hebben we kennis gemaakt met de chauffeur en zijn Land Cruiser, die ons via een aantal tussenstops naar de grens van Nepal gaat brengen. Morgen om 8:30 vertrekken we, dan gaan we Lhasa achter ons laten.

We hebben niet zoveel aandacht gegeven aan de Chinese invloeden hier, maar die zijn groot. Waar er in Lhasa tot aan de Chinese overheersing zo'n 25.000 mensen woonden, zijn dat er inmiddels zo'n 250.000, waarvan meer dan 80% Chinezen. De Tibetanen hebben over het algemeen veel minder mogelijkheden, en veel minder vrijheden dan de Chinezen, maar de werkelijkheid is zoals gewoonlijk niet zo eenvoudige: voor een aantal Tibetanen hebben deze ontwikkelingen enige welvaart gebracht, bijvoorbeeld in de vorm van een woning of werk.