Kathmandu

Wanneer we 's ochtends naar de grens lopen komen we daar in het gedrang van mensen die wachten tot de grens opengaat. Na een uur wachten, duwen en trekken verlaten we China, en lopen we het 8 km lange niemandsland binnen. We worden in een klein vierkant busje gezet, en hobbelen de 8 onverharde kilometers naar beneden.
We zijn er niet op voorbereid dat de grensovergang zo zichtbaar is: al in het niemandsland is de Nepalese kleurrijke kleding direct zichtbaar, het is er veel levendiger op straat.
We rijden in het steeds chaotischer wordende verkeer in een uur of 4 naar Kathmandu, een traject van nauwelijks meer dan 100 km.

Inmiddels is het woensdag 20 juni en zit ik dit bericht bij vertrek op de luchthaven in te tikken. In Kathmandu hebben we een heerlijk hotel in kolonialistische stijl: een klein complex met rustige tuinen en terrassen, en heerlijke gerechten en cocktails. Af en toe verlaten we het complex voor een uitstapje in de omgeving: we zien de reizigersbuurt Tamel, de lijkverbrandingen aan de rivier, nog een laatste Boeddhistische / Hindoeïstische tempel, een openluchtmuseum-achtig dorpje, en vele souvenirwinkeltjes.

Kortom, wat minder interessant voor de thuisblijver, maar wij vermaken ons hier prima, en vinden hier wellicht het startpunt voor een volgende reis.

De laatste foto’s voegen we zo meteen in Delhi (tussenstop) of thuis nog wel toe, ik ga nu maar eens boarden.