Xiahe Graslands - Langmusi - Songpan
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Theo
24 Mei 2007 | China, Xiahe
Op de 2e dag in Xiahe (22 mei) hebben we een tocht naar de Grasslands gemaakt.
Dit is een gebied waar Tibetaanse nomaden wonen, op een hoogvlakte op zo'n 3500 m hoogte.
Vrijwel de hele dag rijden we op onverharde wegen. Al snel buiten Xiahe beginnen we te klimmen, en bovenaan de pas komen we op de Grasslands.
Direct al zien we grote kuddes bergschapen, en iets kleinere kuddes yaks, en dat gaat de hele dag door.
We zien overigens ook nog wat andere wilde dieren: grote roofvogels, ganzen enz, en ook marterachtige dieren. Voor de liefhebbers, ze staan op de foto’s.
Na enige tijd komen we in een dorpje, waar we wat rond lopen. De mensen vinden het leuk om op de foto te gaan, en met 2 lokale dames raken we min of meer aan de praat, met behulp van een tolk.
Ze blijken in een ander dorp te wonen waar we ook nog toe gaan, en vragen een lift.
Het dorp is het 8 corner dorp, een 2000 jaar oud ommuurd dorp. Wanneer we de dames daar brengen nodigt een van hen ons thuis uit op de lunch. Dat wordt onze eerste kennismaking met enkele Tibetaanse lekkernijen, zoals yakboter (niks mis mee) en tsampa (een mengsel van yakboter, yakkaas, suiker en water). Lekker, maar wel een beetje heavy - doet denken aan pindakaas.
Onderweg ook nog een klooster aangedaan - deze was van de Bun cultuur, anders dan de geelkappen in Labrang. Een en ander betekent dat alles niet met de klok mee maar tegen de klok in gebeurt, bijvoorbeeld de rondgang rond of in het klooster.
Op 23 mei (Bart, gefeliciteerd) verlaten we Xiahe en gaan naar Langmusi. Het mooiste deel van deze reis zit in het begin. Naar idee van Eddy gaan we over de oude 213.
Weliswaar ook weer onverhard, maar hierdoor rijden we rustig, en zien naast de dagelijkse duizenden bergschapen yaks ook nog veel ander natuurschoon (roof- en andere vogels, marterachtige zoogdieren e.d.;
Vroeg in de middag komen we aan in Langmusi, op zo'n 3600 m hoogte.
Langmusi is een klein dorp in een omgeving waarvan de locals zeggen dat het wel klein Zwitserland genoemd wordt. De overeenkomsten zien we direct: naast groene graslanden ook rotsachtige toppen.
's middags bezoeken we het lokale klooster. Om kloostermoeheid te voorkomen, beperken we ons tot de buitenkant van de gebouwen en een wandeling naar het hoogste punt, waar zich een zogenaamde sky burial plaats bevindt: de plaats waar boeddhisten na hun overlijden neergelegd worden. Hun lichaam wordt door grote vogels gegeten.
De tocht naar de top een klim van 200 m valt Theo wat zwaar - de hoogte speelt parten. Wat rustiger aan doen, nog meer water en thee drinken lost dit probleem al gauw weer op.
's Avonds eten we bij de Sechuan chinees om de hoek met zijn vieren voor 37 juan (ca. 3,70 euro). Eens zien of we dat later nog goedkoper kunnen.
24 mei: Vanochtend om 7 uur opgestaan. We hadden in dit hotel geen warm water, maar kregen wel 2 thermoskannen met heet water. Daar mee hebben we ons een beetje gewassen, en om 7:30 zaten we aan het ontbijt.
Om 8:15 vertrokken we naar Songpan. Alweer een mooie reis door graslanden, berglandschap enz.
Sommige tunnels zijn nog niet klaar: hierdoor wordt op een gegeven moment een kilometer asfalt veranderd in een tocht over een hoge pas, via een onverharde weg. Imposant om al die grote zware vrachtwagens omhoog te zien komen.
Bij aankomst in Songpan nog een tegenvaller: we moesten onze koffers deze keer zelf omhoog sjouwen, waar er eerder meestal een paar kleine chinezen onze koffers omhoog zeulden. Reizen is afzien.
's Middags nog een wandeling door het stadje gemaakt. Al gauw kwamen we bij een school waar er buiten op een podium steeds groepen kinderen een heuse choreografie opvoerden. Leuk om te zien, jammer alleen dat onze aanwezigheid steeds weer veel aandacht krijgt - we moeten met iedereen op de foto. Die aandacht zou toch beter naar de dansende kinderen moeten gaan.
Songpan is zowat modern: de stad heeft zelfs al een winkelpromenade, uitkomend bij een fraaie oude houten brug over een wildstromende rivier.
Dit is een gebied waar Tibetaanse nomaden wonen, op een hoogvlakte op zo'n 3500 m hoogte.
Vrijwel de hele dag rijden we op onverharde wegen. Al snel buiten Xiahe beginnen we te klimmen, en bovenaan de pas komen we op de Grasslands.
Direct al zien we grote kuddes bergschapen, en iets kleinere kuddes yaks, en dat gaat de hele dag door.
We zien overigens ook nog wat andere wilde dieren: grote roofvogels, ganzen enz, en ook marterachtige dieren. Voor de liefhebbers, ze staan op de foto’s.
Na enige tijd komen we in een dorpje, waar we wat rond lopen. De mensen vinden het leuk om op de foto te gaan, en met 2 lokale dames raken we min of meer aan de praat, met behulp van een tolk.
Ze blijken in een ander dorp te wonen waar we ook nog toe gaan, en vragen een lift.
Het dorp is het 8 corner dorp, een 2000 jaar oud ommuurd dorp. Wanneer we de dames daar brengen nodigt een van hen ons thuis uit op de lunch. Dat wordt onze eerste kennismaking met enkele Tibetaanse lekkernijen, zoals yakboter (niks mis mee) en tsampa (een mengsel van yakboter, yakkaas, suiker en water). Lekker, maar wel een beetje heavy - doet denken aan pindakaas.
Onderweg ook nog een klooster aangedaan - deze was van de Bun cultuur, anders dan de geelkappen in Labrang. Een en ander betekent dat alles niet met de klok mee maar tegen de klok in gebeurt, bijvoorbeeld de rondgang rond of in het klooster.
Op 23 mei (Bart, gefeliciteerd) verlaten we Xiahe en gaan naar Langmusi. Het mooiste deel van deze reis zit in het begin. Naar idee van Eddy gaan we over de oude 213.
Weliswaar ook weer onverhard, maar hierdoor rijden we rustig, en zien naast de dagelijkse duizenden bergschapen yaks ook nog veel ander natuurschoon (roof- en andere vogels, marterachtige zoogdieren e.d.;
Vroeg in de middag komen we aan in Langmusi, op zo'n 3600 m hoogte.
Langmusi is een klein dorp in een omgeving waarvan de locals zeggen dat het wel klein Zwitserland genoemd wordt. De overeenkomsten zien we direct: naast groene graslanden ook rotsachtige toppen.
's middags bezoeken we het lokale klooster. Om kloostermoeheid te voorkomen, beperken we ons tot de buitenkant van de gebouwen en een wandeling naar het hoogste punt, waar zich een zogenaamde sky burial plaats bevindt: de plaats waar boeddhisten na hun overlijden neergelegd worden. Hun lichaam wordt door grote vogels gegeten.
De tocht naar de top een klim van 200 m valt Theo wat zwaar - de hoogte speelt parten. Wat rustiger aan doen, nog meer water en thee drinken lost dit probleem al gauw weer op.
's Avonds eten we bij de Sechuan chinees om de hoek met zijn vieren voor 37 juan (ca. 3,70 euro). Eens zien of we dat later nog goedkoper kunnen.
24 mei: Vanochtend om 7 uur opgestaan. We hadden in dit hotel geen warm water, maar kregen wel 2 thermoskannen met heet water. Daar mee hebben we ons een beetje gewassen, en om 7:30 zaten we aan het ontbijt.
Om 8:15 vertrokken we naar Songpan. Alweer een mooie reis door graslanden, berglandschap enz.
Sommige tunnels zijn nog niet klaar: hierdoor wordt op een gegeven moment een kilometer asfalt veranderd in een tocht over een hoge pas, via een onverharde weg. Imposant om al die grote zware vrachtwagens omhoog te zien komen.
Bij aankomst in Songpan nog een tegenvaller: we moesten onze koffers deze keer zelf omhoog sjouwen, waar er eerder meestal een paar kleine chinezen onze koffers omhoog zeulden. Reizen is afzien.
's Middags nog een wandeling door het stadje gemaakt. Al gauw kwamen we bij een school waar er buiten op een podium steeds groepen kinderen een heuse choreografie opvoerden. Leuk om te zien, jammer alleen dat onze aanwezigheid steeds weer veel aandacht krijgt - we moeten met iedereen op de foto. Die aandacht zou toch beter naar de dansende kinderen moeten gaan.
Songpan is zowat modern: de stad heeft zelfs al een winkelpromenade, uitkomend bij een fraaie oude houten brug over een wildstromende rivier.
-
24 Mei 2007 - 14:02
Ton Broekman:
Dag Mariëtte, Theo , Eddy en Annemarie,
Ik bevind me op wat nederiger hoogte en mijn bewondering ten aanzien van jullie trip stijgt. Blijf doorgaan met het mooie reisverslag ook al slaat de vermoeidheid toe. Het thuisfront is jullie dankbaar. Hou je haaks intussen en geniet van al het wonderbaarlijke en schone op jullie weg.
Ik heb zo een vergadering trouwens. Zo gaat dat. Hoort allemaal thuis in deze wereld.
De hartelijke groeten.
Ton , María Jesús , Antonio en Judith -
24 Mei 2007 - 19:46
Tineke Van Werkhoven:
Dag Mariëtte, Theo, Annemarie en Eddy.
Wat heerlijk jullie reisverslagen te lezen hierdoor toch een beetje het gevoel mee te reizen.
In het Amsterdamse alles goed en al weer twee dagen heel mooi voorjaar.
Geniet en wij blijven jullie volgen.
Groeten van ons twee, Tineke -
25 Mei 2007 - 12:23
Keith:
Hi Theo en Mariette,
Dankjewel voor de updates. Nu nog een GSM apparaatje eraan koppelen...
Ik ben vandaag jarig en voel me zo oud als de Drakensbergen in Zuid-Afrika. Geen mid-life crisis want die sleep ik al mee sinds mijn 7e verjaardag
Een fijne tijd toegewenst en tot de volgende keer,
Keith. -
25 Mei 2007 - 15:11
Gerard En Anne Mieke:
Wat een belevenissen daar! Leuk om te lezen en zien.
Wij hebben het gisteren met (ons eerste) concert van Cuby moeten doen - in Vredenburg. Ook een toppertje (maar dan op zeeniveau ;-)
Veel plezier.
Gerard -
26 Mei 2007 - 21:43
Hanny:
Hoi Theo en Mariette!
Ik had je bijna in de prullebak gestopt, maar k dacht toch even kijken, dit gmailadres lijkt te veel op jouw naam...
Gelukkig maar!
Ik ben sinds gister eigenaar van een mini paleisje! Het groenedijkje 9 in deventer!! Gaaf hè. Per 31 aug. passeert de boel, dus dan is t voor t echie!
Ik ga nu eens even rustig jullie verhalen lezen. Jullie hebben er al meerdere gestuurd. Geniet er nog van! In ieder geval leuk ook met die foto's \
Daar kijk ik nu ook naar!
groetjes en dikke zoen voor U2!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
