1e Kerstdag in El Chaltèn

(I.vm. ontbrekende internetverbinding is dit verslag een dag later geplaatst)

Inmiddels zijn we alweer 2 dagen in El Chaltèn, een nog jong dorp, speciaal gericht op bergwandelaars en -beklimmers, in het zuiden van Patagonië.
Argentinië is groot: we kwamen van Iguazu, anderhalf uur vliegen ten noorden van Buenos Aires, en vanaf B.A. Is het nog weer 3,5 uur vliegen naar El Calafate, in het zuiden.
Daar pikten we onze huurauto op en reden nog ruim 200 km naar El Chaltèn. Op die route zie je bijna niets, tenminste vrijwel geen bebouwing, benzinestations, e.d. Wel zagen we de Patagoonse variant van de struisvogel: 3 levend, en 2 minder gelukkige exemplaren langs de kant van de weg.
Daarnaast nog enkele guanaco's en een soort gordeldier. Verder eindeloze steppes, grote meren, veel bergen en gletsjers.
Na aankomst lekker gegeten in ons hotel. Dat het eten echt lekker was, was min of meer voor het eerst, tot nog toe was het gewoon 'eten'. Gisteren, op kerstavond, vond het kerstdiner plaats, en dat overtrof zelfs weer het eten van die eerste avond.

Gisteren hebben we onze eerste wandeling gemaakt. Gewoon vanaf het hotel de bergen in, naar de Laguna Torre, het gletsjermeer onder de top van de Cerro Terro, een fraaie, naar het schijnt zeer moeilijk te beklimmen, bergtop. De gletsjer mondt uit in de laguna. We zien er ijsbergen aanspoelen aan onze kant, tegenover de plek waar de gletsjer uitkomt. Een prachtige gezicht, onder de warme Patagoonse zomerzon, met vrijwel geen wind. We treffen het qua weer - het kan hier heel wat guurder zijn.
De wandeling was pittig, in totaal zijn we zo'n 7 uur onderweg geweest, voor een kilometer of 22. Veel afwisseling onderweg. Vaak langs een wilde rivier, soms over een rotsige vlakte, en dan weer door bossen. Weinig dieren gezien, alleen af en toe een vogel en nogal wat irritant aanhankelijke dikke vliegen.
Het is hier nu hoogseizoen, en er waren dus ook meer wandelaars, we kwamen er geschat zo'n 50 - 100 tegen.

Vandaag onze benen en heupen wat rust gegeven. We zijn met de auto verder het dal in gereden waarin ook El Chaltèn ligt, om te eindigen waar de (onverharde) weg eindigt, bij het Lago del Disierto. Vandaar hebben we een korte wandeling gemaakt naar de Huemul Gletsjer, die ook in een meertje eindigt. Kort, maar steil, en we troffen het nog beter dan gisteren: we hadden de gletsjer en het meertje drie kwartier voor ons zelf, voordat de eerste andere wandelaars arriveerden. Prachtig helder blauw water, omzoomd door stenen en rotsen, met rode, gele en roze bloemen, en de waterval die aan de onderkant van de gletsjer het dooiwater loost in het meer. Een paradijs.

Onderweg nog een herinneringsmonumentje gezien voor de Argentijnse soldaten die dit stuk land in 1965 aan Chili ontfutseld hebben. Chili ligt hier dichtbij, je kan er naartoe lopen.

Vanmiddag na terugkomst een traditoneel kerstterrasje gepikt, wel goed ingesmeerd tegen de sterke zonnestralen. Toch wat merkwaardig kerstgevoel, dat dan weer wel.

Morgen trekken we verder naar El Calafate, om vanuit daar de naar het schijnt mooiste gletsjer te gaan bekijken.

Ben benieuwd wat we zometeen gaan eten. Altijd spannend, zo'n reisje.

Groeten, T+M