Serengeti
Door: Mariette en Theo
Blijf op de hoogte en volg Theo
16 Februari 2011 | Tanzania, Dodoma
Serengeti dus. Op weg daar naar toe komen we langs de Ngorongoro krater, waar we na 2 dagen Serengeti ook 2 dagen verblijven. Vanaf de krater rand op zo'n 2400 meter hoogte kijken we over de honderden meters lagen gelegen krater uit - een krater met een doorsnee van vele kilometers.
We rijden door over de Highway: een onverharde weg, merendeels een 'wasbord', vanaf de ingang van het park zo'n 120 km voor de eindbestemming van vandaag, het Ikoma Tented Bush camp. Dat is zo'n resort waar je 's avonds van en naar je tent begeleid wordt door een met pijl en boog bewapende bewaker. Maar natuurlijk wel midden tussen de beesten.
Op die 120 km komen er al heel wat dieren tegen: veel verschillende vogels, en her en der wat Thomson gazelles, natuurlijk wat zebras en gnoes, dik diks, zowaar een slang (tot nog toe de enige), aardig wat giraffen, nijlpaarden, een grote kudde olifanten (ca. 60) en zo.
Vooral de vele vogelsoorten verrassen ons. Onze chauffeur/gids Sam heeft een vogel- en zoogdieren handboek bij zich, en daarin vinden we de namen van de soorten. We beperken ons hier tot onze favoriete 3: de Crowned Crane, de Secretary Bird en de Saddlebill Stork.
De volgende dag rijden we rond in Serengeti, op zoek naar meer - en dat vinden we. Diverse groepen nijlpaarden, steeds in een riviertje. De eerste groep blinkt uit in allergische reacties als één van de kudde flink gaat ruften - dat krijg als je 60 kg gras per dag moet verwerken. Niemand wil achter zo'n nijlpaard zitten, en maakt zich uit de voeten, proestend, en dwars door en over de anderen, die daar op hun beurt weer op reageren. De drie ton zware dieren veroorzaken forse waterverplaatsingen daarbij, waardoor het kalme riviertje verandert in een wildwaterstroom.
Bij een volgende "hippo pool" zien we dat er een dood nijlpaard aan de rand van de groep ligt. Er cirkelen een paar krokodillen op enige afstand omheen. Deze zijn van het type gigantisch - de grootste krokodillen die je kan vinden, en tot 1000 kg wegen, en geschat zo'n 4 meter lang zijn.
Wanneer een krokodil het dode nijlpaard nadert wordt deze in eerste instantie nog verjaagd door een nijlpaard.Na enige tijd gebeurt dat niet meer, en volgt de aanval op een achterpoot, die niet direct meegeeft. Imposant om te zien hoe zo'n reus al zijn kracht en gewicht in de strijd gooit om een hap te kunnen nemen: hij bijt in de achterpoot en draait dan met zijn hele lichaam 360 graden om zijn as.
Afijn, de andere verhalen (de 2 leeuwen die een hartebeest verorberen, en daarbij tussendoor elke 5 minuten met veel gegrom een vluggertje van enkele seconden afraffelen; de luipaarden die liggend op een tak van een boom een impala oppeuzelen) horen jullie later allemaal nog wel eens, of kan je misschien afleiden uit wat fotos die we hierbij voegen.
De volgende dag reizen we weer terug over dezelfde highway richting de krater. Zo'n dikke 15 km voor de ingang van de Serengeti zien we ineens een vrij grote kudde zebras op draf. Even later zien we dat de groep nog iets groter is: het gaat al gauw om honderden stuks.Nog even later merken we dat dit pas het begin is. De weg die 2 dagen geleden nog af en toe een zebra en gnoe te zien gaf, is nu volledig omringd en soms versperd door honderdduizenden exemplaren. We zijn midden in de beroemde migratie beland. Zover als je kan zien - en dat is kilometers - staan en lopen er gnoes en zebras. We rijden geschat zo'n 10-15 km stapvoets door deze groep.
Een fraaier afscheid van de Serengeti kan je je gewoon niet voorstellen.
We proberen nog wat fotos bij te voegen, lukt het vandaag niet dan wel over een paar dagen. Het volgende verslag zal over de Ngorongoro ervaringen gaan.
Groeten aan alle achterblijvers, inclusief de tijdelijk douchelozen,
Mariëtte en Theo
PS we hebben nog wat fotos aan het vorige verslag toegevoegd. Die voor dit verslag volgen nog
We rijden door over de Highway: een onverharde weg, merendeels een 'wasbord', vanaf de ingang van het park zo'n 120 km voor de eindbestemming van vandaag, het Ikoma Tented Bush camp. Dat is zo'n resort waar je 's avonds van en naar je tent begeleid wordt door een met pijl en boog bewapende bewaker. Maar natuurlijk wel midden tussen de beesten.
Op die 120 km komen er al heel wat dieren tegen: veel verschillende vogels, en her en der wat Thomson gazelles, natuurlijk wat zebras en gnoes, dik diks, zowaar een slang (tot nog toe de enige), aardig wat giraffen, nijlpaarden, een grote kudde olifanten (ca. 60) en zo.
Vooral de vele vogelsoorten verrassen ons. Onze chauffeur/gids Sam heeft een vogel- en zoogdieren handboek bij zich, en daarin vinden we de namen van de soorten. We beperken ons hier tot onze favoriete 3: de Crowned Crane, de Secretary Bird en de Saddlebill Stork.
De volgende dag rijden we rond in Serengeti, op zoek naar meer - en dat vinden we. Diverse groepen nijlpaarden, steeds in een riviertje. De eerste groep blinkt uit in allergische reacties als één van de kudde flink gaat ruften - dat krijg als je 60 kg gras per dag moet verwerken. Niemand wil achter zo'n nijlpaard zitten, en maakt zich uit de voeten, proestend, en dwars door en over de anderen, die daar op hun beurt weer op reageren. De drie ton zware dieren veroorzaken forse waterverplaatsingen daarbij, waardoor het kalme riviertje verandert in een wildwaterstroom.
Bij een volgende "hippo pool" zien we dat er een dood nijlpaard aan de rand van de groep ligt. Er cirkelen een paar krokodillen op enige afstand omheen. Deze zijn van het type gigantisch - de grootste krokodillen die je kan vinden, en tot 1000 kg wegen, en geschat zo'n 4 meter lang zijn.
Wanneer een krokodil het dode nijlpaard nadert wordt deze in eerste instantie nog verjaagd door een nijlpaard.Na enige tijd gebeurt dat niet meer, en volgt de aanval op een achterpoot, die niet direct meegeeft. Imposant om te zien hoe zo'n reus al zijn kracht en gewicht in de strijd gooit om een hap te kunnen nemen: hij bijt in de achterpoot en draait dan met zijn hele lichaam 360 graden om zijn as.
Afijn, de andere verhalen (de 2 leeuwen die een hartebeest verorberen, en daarbij tussendoor elke 5 minuten met veel gegrom een vluggertje van enkele seconden afraffelen; de luipaarden die liggend op een tak van een boom een impala oppeuzelen) horen jullie later allemaal nog wel eens, of kan je misschien afleiden uit wat fotos die we hierbij voegen.
De volgende dag reizen we weer terug over dezelfde highway richting de krater. Zo'n dikke 15 km voor de ingang van de Serengeti zien we ineens een vrij grote kudde zebras op draf. Even later zien we dat de groep nog iets groter is: het gaat al gauw om honderden stuks.Nog even later merken we dat dit pas het begin is. De weg die 2 dagen geleden nog af en toe een zebra en gnoe te zien gaf, is nu volledig omringd en soms versperd door honderdduizenden exemplaren. We zijn midden in de beroemde migratie beland. Zover als je kan zien - en dat is kilometers - staan en lopen er gnoes en zebras. We rijden geschat zo'n 10-15 km stapvoets door deze groep.
Een fraaier afscheid van de Serengeti kan je je gewoon niet voorstellen.
We proberen nog wat fotos bij te voegen, lukt het vandaag niet dan wel over een paar dagen. Het volgende verslag zal over de Ngorongoro ervaringen gaan.
Groeten aan alle achterblijvers, inclusief de tijdelijk douchelozen,
Mariëtte en Theo
PS we hebben nog wat fotos aan het vorige verslag toegevoegd. Die voor dit verslag volgen nog
-
16 Februari 2011 - 18:04
Thijs:
Jaloers! -
16 Februari 2011 - 19:41
Marja:
Klinkt helemaal geweldig en erg indrukwekkend. Mooie foto's; ben benieuwd naar de volgenden. -
16 Februari 2011 - 19:50
Hanny:
Ha, wat lief dat je nog speciaal aan me denkt. Ik heb zaterdag weer stromend water en een megadiepbad.
Geweldig anders ziet het er al uit, maar dat moet je maar eens komen bekijken, als je weer geacclimatiseerd bent.
Wauw, wat een ervaringen allemaal zeg.
geweldig mooi, ook de foto's weer.
dikke kus
Hanny -
16 Februari 2011 - 20:03
Hans & Karin:
Artis is hier echt niets bij! In een woord geweldig! We horen over 9 dagen wel wat er in de blauwe beker zat. -
17 Februari 2011 - 14:36
Saskia:
Klinkt helemaal geweldig en ik ben stik jaloers. Mooie foto's. -
17 Februari 2011 - 14:36
Saskia:
Klinkt helemaal geweldig en ik ben stik jaloers. Mooie foto's. -
18 Februari 2011 - 18:05
Eddy En Annemarie:
Hoi Theo en Mariette,
Mooie foto's tot zover, en goede verhalen. We zien er al minstens 2 kalenderfoto's tussen zitten!!!
Geniet nog van de verdere avonturen!
Groeten, Eddy en Annemarie -
21 Februari 2011 - 16:14
Marjolijn&Tim:
WAUW, die foto van het jachtluipaard is prachtig! Heel erg mooi en super indrukwekkend om daar zo bij in de buurt te kunnen zijn.. Dichtbij zulke dieren levert vast een adrenalinestoot op lijkt me? GENIET nog! Xxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
