Zanzibar

Na een vlucht van 1 uur en 10 minuten vanaf Arusha Kilimanjaro, waar men bij het inchecken van een klein toestel toch nog een zodanig chaos kan creëren, dat je er niet aan moet denken daar voor een toestel Boeing 777 te moeten inchecken, landden we op Zanzibar.
Na aankomst stond onze chauffeur al weer klaar om ons naar ons prachtige resort te brengen. Het resort is mooi, ligt aan zee, er is een strandje en rotsen en er is zon, maar het ligt ver van een dorpje waar dan ook nog niets te beleven valt. We moeten ons hier dus 6 dagen gaan vermaken. De eerste dag is gepland als volledige rustdag maar het aantal muskieten is hier erg hoog en na 4 x 's nachts op muskietenjacht te zijn geweest waren we na de eerste nacht nog niet echt uitgerust. 's Ochtends bij daglicht zagen we dat een van de gordijnen van een hele grote klamboe rondom ons bed zeker 2 cm boven de grond uitkwam en bij bosjes de muggen hieronder door richting onze warme lijven koers zetten. Er zit goed management op dit resort. Manager uit Zuid-Afrika en Joost, assistent-manager uit Nederland. Op onze eerste rustdag gingen we verhuizen naar een andere kamer (10) waar de klamboe wel goed van lijkt te zijn. Na een heerlijke massage hebben we de rest van de dag bij ons huisje aan zee en in de zee doorgebracht. De tweede dag hebben we gepland voor een Spice tour en een bezoek aan Stone Town, de hoofdstad van Zanzibar. De Spice tour was zeker wel interessant en we hebben vele kruiden gezien, maar ook vruchten waarmee inlandse stammen hun gezicht mee opmaken. Ik had me nooit gerealiseerd dat ze daar geen lippenstiften etc. voorhanden hebben en hoe ze dat dan doen. Nu hebben we de lipstickboom gezien. Verder veel lekkere keukenkruiden en met een beetje moeite kun je best in de top van een 20 meter hoge palm klimmen, een dansje maken en een liedje zingen om te laten weten dat je boven in die boom zit en dat er mogelijk op degenen die eronder lopen door een kokosnoot gecrashed kunnen raken.

Daarna op naar de stad. We hadden een deal gesloten over de prijs van de totale tour en het lijkt dat we toch wel erg snel door Stone Town trekken. Er is weinig tijd om eens even goed te kijken, laat staan een kop koffie te drinken op een mooi terras. We racen langs het dr. Livingstone huis, waar we volgens de tourbeschrijving achteraf een bezoek aan hadden moeten brengen, we hebben het national Museum maar overgeslagen en snel even langs het geboortehuis van Freddy Mercury om vervolgens te eindigen bij het House of Wonders. Het was inmiddels 13:15 uur en we waren om 9.00 op pad gegaan en tot op dat moment slechts een klein flesje water gehad. Alvorens naar binnen te gaan hebben we maar gevraagd naar de lunch en zij we in de haven gaan lunchen. Goede lunch in het Mercury Restaurant. Daarna weer verder met onze tour. Aangekomen in het House of Wonders kreeg onze gids een telefoontje en kregen we de vraag of we wel betaald hadden bij het restaurant. Nu is hier in principe elke dagtrip inclusief lunch. Nou, jullie zullen begrijpen de stemming kwam er nu pas echt in. We hebben het House of Wonders verder maar laten zitten. De rekening werd betaald door de gids bij het restaurant, die vervolgens nogmaals probeerde om deze bij ons in rekening te brengen. Bedenk daarbij dat dit soort leuke uitjes voor een dag niet goedkoop zijn. We hebben dus nogmaals bedankt voor de rekening en aangegeven deze niet te gaan betalen. Hij zijn baas bellen en toen was het allemaal weer goed. Of we alsjeblieft zijn excuses maar wilden accepteren. Je ziet dit wel wat meer terug in deze gebieden. Het draait hier veel om geld. De mensen zijn natuurlijk erg arm, ze hebben hier niets, geen auto, geen brommer, soms een fiets, geen televisie maar wel allemaal een mobiele telefoon!

Ons resort hier was volgens de beschrijving van ons reisbureau een vijf sterren tent. Dat schrijven ze echter zelf niet op hun website en ze halen wat ons betreft die sterren alleen op het gebied van het eten, dat is hier echt goed, maar verder is het personeel allemaal niet zo goed opgeleid. Er is iedere dag iets aan de hand, het zijn kleine dingen, maar geleidelijk aan moet je er maar om gaan lachen.... Zo begonnen we met twee grote handdoeken en twee kleine, maar nu krigen we alleen nog twee grote handdoeken. Douchegel is op, wordt niet aangevuld. Lampjes die het de ene dag wel doen, en daarna niet meer. In het zwembad staat de vacuum van de stofzuiger nog aan waarbij Theo (mij niet gelovende) bijna 2 vingers zag verdwijnen. Het management zou alles moeten controleren, maar dat is bijna geen doen en dat maakt het werken voor hun in dit soort landen ook wel erg zwaar.

Morgen gaan we nog een dagje snorkelen en overmorgen is het de dag van ons vertrek. Waarbij we voortdurend hebben gedacht dat we op zaterdagochtend weer in Nederland zouden zijn, blijkt dit na controle van de tickets a.s. vrijdag te zijn.

Groet, Theo en Mariëtte