Floating village op dinsdag 7 juni

We starten dit reisverslag met nog een aantal aanvullingen. De kinderen die we ontmoetten (van de foto), waren een groep van een school die van een verre provincie van het platteland kwamen en naar Siem Reap zijn gekomen voor vaccinaties.
In Siem Reap zijn twee kinderziekenhuizen, waar de kinderen naar toe zouden gaan. De vaccinaties zijn pas de volgende dag. Nu waren ze nog vrolijk en brachten in de tussentijd een bezoek aan Angkor Wat. Er zijn gelukkig inmiddels meer scholen in Cambodja, maar nog steeds is het zo dat veel kinderen niet naar school gaan, omdat ze wonen in gebieden waar nog geen scholen zijn of waar ze de school niet kunnen bereiken, ouders geen brommer hebben en het te ver is om te lopen.

Dan nog over de bomen in de tempels van Angkor Wat: de tempels zijn eeuwenlang verlaten geweest, en opgeslokt door de jungle. Sommige bomen hebben een speciale constructie, waardoor ze op en over de gebouwen groeien, zonder deze te verpulveren. Ze zijn hol, en daardoor minder zwaar. Ze plegen een soort omarming met hun wortels. Je kan ze ook als Naga's, mythische slangen zien.

Oorspronkelijk was het plan om vlakbij Siem Reap naar de boot te worden gebracht en met de boot over het Tonle Sap meer naar Phnom Penh te reizen. Omdat het regenseizoen nog maar net is begonnen is het Tonle Sap meer niet over te steken en gaan de we die reis met de bus doen. Maar omdat we dan de floating village zouden missen, hebben we daar vandaag een aparte excursie naartoe. In het regenseizoen regent het hier niet de hele dag, maar heb je een paar fikse of kleine regenbuitjes per dag. Daar zijn ze, Hanny, onze kleine buitjes.

Met de tuktuk, brommer met prachtig karretje erachter, iets mooier dan de tuktuk in Thailand gaan we op weg door de stad en dan door de velden en dorpjes richting een uitloper van het Tonle Sap meer. Daar gaan we met onze tuktuk chauffeur op een prive boot naar het meer. Een prachtige omgeving met allerlei mensen in het water.Ze wassen zich en vissen er en vraag me niet hoe schoon of vies dit water is. Daarna komen we aan bij het dorp op het water. Het is heel groot, zover als je kunt kijken zie je hutjes, scholen, restaurants gebouwd op het water, een prachtig gezicht. We zullen hier zeker een paar foto's van bijvoegen. Om van school naar je hutje, huisje te komen moet je ook gehaald worden met de boot. Iedereen moet voor alles met de boot. Een prachtige tocht en waar we erg blij mee zijn dat we dit deel van de bootreis dan toch op deze manier gecompenseerd hebben.

Diezelfde avond zijn we naar de Pubstreet gegaan om lekker te eten. Theo wilde eerst nog even iets kleins kopen, we zaten lekker op de hoek bij de Red Piano Bar en nadat hij enkele minuten vertrokken was, barstte de regenbui los, inclusief licht en donderslagen. Binnen een 10 minuten was de weg een stromende rivier en waren we gescheiden door een zodanige regenbui, dat daar niet door te komen was zonder nat te worden tot op het bot. Wel een mooi gezicht! Theo heeft uiteindelijk een plastic poncho gekocht en na ongeveer een half uur besloten met poncho de overtocht terug naar Mariëtte te maken. Jammer daar hebben we helaas geen foto van gemaakt. Vervolgens hebben we nog ruim een uur gezeten voordat het weer droog was en het water weer voor een groot deel was weggestroomd van de weg. Er is hier gelukkig riolering en het water kan erg snel weer weg. Daarna gaat het leven weer gewoon zijn gang. Is het weer erg warm en gaan we op zoek naar een lekker restaurantje voor onze avondmaaltijd. Niet zo laat gemaakt als de avond daarvoor en genoten van een mooie, veelzijdige dag van onze vakantie.